Το σύνδρομο της σταχτοπούτας ή η ευνούχος γυναίκα;

Η ανάγκη της γυναίκας να πάρει τη θέση που της αξίζει και να έχει ένα ισότιμο ρόλο στη διαδικασία ανάπτυξης της κοινωνίας, συμμετέχοντας σε όλα τα φάσματα και τομείς της κοινωνικής ιεραρχίας ως υπαρκτό και ενεργό μέλος της πολιτείας οδήγησε στη δημιουργία του φεμινισμού. Η έμφαση που δόθηκε από τις ίδιες τις πρωταγωνίστριες του κινήματος είχε στόχο να καταρρίψει το μύθο, που ήθελε την ανδρική συμπεριφορά να αναγνωρίζεται ως το μοναδικό πρότυπο της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Πιο συγκεκριμένα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο φεμινισμός πραγματεύεται τη σχέση των δύο φύλων και υποδεικνύει τη ανισότητα που επικρατεί στην κοινωνία ανάμεσα στο ανδρικό και το γυναικείο φύλο.
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί τα λέω όλα αυτά; Ε, λοιπόν, η απάντηση είναι απλή. Μέσα μου κρύβεται μια φεμινίστρια, που κάπου κάπου ξυπνά! Αν και μεταξύ μας δεν νομίζω να κοιμάται ποτέ, και θα μπορούσα μάλιστα να ομολογήσω πως κάθε φορά που με φλερτάρει ένας άντρας, σκέφτομαι αν το κάνει επειδή του αρέσω πραγματικά, εγώ η Φρόσω, ή επειδή ονειρεύεται να με ρίξει στο κρεβάτι. Διότι περι αυτού πρόκειται, ενός ονείρου. Δεν το παίζω συντηριτηκούρα ούτε μη μου άπτου αλλα οκ το επόμενο βήμα... είναι για μένα ενα δύσκολο βήμα και πρέπει ο άλλος να με εμπνέει! (άκουσον άκουσον λέξη! εμπνέει! έλεοςςςςςςςς). Αnw, το θέμα μας δεν είναι η ερωτική μου ζωή αλλά η ενδόμυχη, εσώτερη αν θέλετε, ανάγκη μου να υπερασπιστώ το φύλο μου απέναντι σε κακοπροαίρετους πουριτανούς, που θεωρούν τη γυναίκα άνθρωπο δεύτερης κατηγορίας.
Τι με έκανε να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο θέμα σήμερα και όχι χτες ή αύριο; Διαβάζοντας το άρθρο του Πολίτη στις 30/11, που αναφερόταν στις ανησυχίες του Αρχηγού της Αστυνομίας για την ομάλη και σωστή λειτουργία της αστυνομικής δύναμης στο άμεσο μέλλον, συνειδητοποίησα ότι οι αφελείς ανάμεσά μας έχουν αρχίσει δυστυχώς να πληθαίνουν. Η ανησυχία του κύριου Κουλέντη, σαφώς, δεν έγκειται στη νεανική παραβατικότητα, στη έξαρση του φαινομένου της διακίνησης ναρκωτικών, σε ενδεχόμενες αποτυχίες εντοπισμού, σύλληψης και καταδίκης διαφόρων εγκληματιών, ούτε ασφαλώς στα προβλήματα οδικής ασφάλειας και κυκλοφοριακής συμφόρησης, αλλά ούτε στη έλλειψη κονδυλίων για χρηματοδότηση προγραμμάτων είτε για την προστασία του πολίτη, είτε για την εξειδίκευση του προσωπικού της αστυνομίας. Όλα αυτά τα θέματα δεν φαίνεται να ανησυχούν τόσο πολύ τον Αρχηγο όσο η ανικανότητα της γυναίκας αστυνομικού να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της δουλειάς της. Μάλλον, στα μάτια του κ. Κουλέντη η θέση της γυναίκας είναι στην κουζίνα. Η γυναίκα παρουσιάζεται ως το αδύναμο φύλο, χωρίς εσωτερική δύναμη ή το απαιτούμενο θάρρος, ανίκανη να αναποκριθεί σε δύσκολες, πιεστικές καταστάσεις, αναξιόπιστη και αναπροσάσμοστη σε εργασιακές απαιτήσεις. Αλήθεια, κ. Κουλέντη αυτό είναι για σας η σημερινή γυναίκα;;;;;;;
Τα επιχειρήματα που αναφέρει ο Αρχηγός Αστυνομίας συνοψίζονται στα εξήs: άρνηση της γυναίκας αστυνομικού να συνοδεύσει επικίνδυνους κρατούμενους, αδυναμία να εντοπίσει, να κυνηγήσει και να συλλάβει εγκληματίες, προτίμηση της πρωινής βάρδιας, έλλειψη συνεργασίας με άντρες αστυνομικούς, ενδεχόμενη εγκυμοσύνη, μη ύπαρξη σωματικής δύναμης κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ!!!!!!!
Κοιτάξτε επειδή δεν ζούμε σε ενα ουτοπικό κόσμο, και επειδή ευτυχώς ή δυστυχώς προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως είμαι (πάω στοίχημα πως η πρόταση αυτή θα διαβαστεί δύο φορές πριν καταλάβετε τι προσπαθώ να πω!) ομολογώ πως ο Αρχηγός έχει δίκαιο σε ένα πράγμα! Η γυναίκα υστερεί σε σωματική δύναμη έναντι των ανδρών. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρείται ως το πρωτεύον κριτήριο για πρόσληψη στην αστυνομική δύναμη! Το θεωρώ άδικο να στιγματίζεται η πλειοψηφία της γυναικείας δύναμης στην αστυνομία επειδή κάποιες ασυνείδητες μάλλον γυναίκες αρνιούνται να ανταποκριθούν στις ανάγκες του εργασιακού περιβάλλοντος, θέτοντας τους δικούς τους όρους.
Ίσως, θα ήταν προσφοροδότερο να γίνονταν κάποιες τροποποιήσεις στην ανάληψη καθηκόντων όπως πχ. η συνοδεία κρατουμένων να γίνεται αποκλειστικά από άντρες, ή η αστυνομική δύναμη σε γηπεδά ή εκδηλώσεις μαζικής σύναξης να αποτελείται στην πλειοψηφία από άντρες, όχι όμως να συζητείται η περίπτωση αποκλεισμού ή μείωση της γυναικείας παρουσίας στο αστυνομικό σώμα.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι υπάρχει μεγάλη μερίδα ανδρών στην αστυνομία που δεν πληρούν τα κριτήρια του κ. Κουλέντη για την "άρεια φυλή" πχ. σωματική δύναμη, επίδειξη θάρρους σε δύσκολες συνθήκες, αποτελεσματικότητα στην άσκηση αστυνομικής εξουσίας κτλ...
Για να μην πολυλογώ θα ήταν καλό αντί οι αξιωματούχοι αυτής της πολιτείας να αναλώνονται σε αχρείαστες σκέψεις και αβάσιμες έγνοιες, να προσπαθήσουν με αξιοκρατικά κριτήρια και με γνώμονα πάντα την αμεροληψία να επιλέγουν τους καλύτερους των καλυτέρων αναμεσά στους υποψηφίους, ανεξαρτήτως φύλου....
Διότι διαφορετικά θα πιστέψω πως ο κ. Κουλέντης θεωρεί πως η γυναίκα εξαιτίας του φύλου της πρέπει να παραιτηθεί απο τη φιλοδοξία για αντικειμενική δικαιοσύνη... Στην τελική ίσως ο φόβος του άνδρα για ανεξαρτησία της γυναίκας να είναι μεγαλύτερος απο το φόβο της ίδιας της γυναίκας μπροστά στη ψεύτικη αυτονομία....
Πρέπει, επιτέλους, να ξεπεραστεί το κόλλημα που θέλει τη γυναίκα ανίκανη να εκπληρώσει ταυτόχρονα περισσότερους απο ένα ρόλο, το ρόλο της συζύγου, της μητέρας, της εργαζόμενης, της γυναίκας...
Ε, μα πια!!!!