Κουφά και ευτράπελα!

Πρώτο κουφό, στραβό και ανάποδο:

Ο Κύπριος οδηγός δεν ξέρει πού πάνε τα τέσσερα του! Εκτός από την υπέρμετρη αυτοπεποίθηση του ότι μόνο αυτός και ο Σούμαχερ έχουν τέτοιες αυτοκινητιστικές (Όπας λέξη!) ικανότητες - δυνατήτητες, δεν συνειδητοποιεί ότι οδηγά σε δημόσιους δρόμους και όχι στη χωράφα του παππού του! Ε μα πια! Όταν οδηγώ, σχεδόν μόνο να βρίζω θέλω! Άσε που μισώ το οδήγημα! Άμα ποτέ πλουσιέψω (έπαιξα τζοκερ, άρα είμαι δυνάμει εκατομμυριούχα) θα προσλάβω προσωπικό σοφέρ, μόνο για την πάρτη μου! Α, ρε γλέντια που θα κάνουμε!

Δεύτερο καθόλου κουφό και ανάποδο, αλλά πολυπόθητο:

Μετά από καθημερινό ψώνισμα σε γνωστό σούπερ μάρκετ (σχεδόν να κηρύξουμε πτώχευση! Αλλά χαλάλι), κατάφερε η αγαπητή μου φιλενάδα, να πάρει την εξής «επιθυμητή» ατάκα από το αγόρι στο διπλανό ταμείο: «Γεια! Είσαι καλά;». Επιτέλους! Ελπίζω να προχωρήσει η φάση και τελικά να βγούνε τα παιδιά! Μπας και δούμε φως στην άκρη του τούνελ!

Τρίτο και θανατηφόρο:

Προχτές, εκεί που περπάταγα, ανέμελη μες την τρελή χαρά, βλέπω την πιο πρωτότυπη πρακτική εφαρμογή που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς για χρήση τέλλας! Ο λόγος περί αυτοκινήτου, πιθανόν με προβλήματα συναρμολόγησης!, όπου ο ιδιοκτήτης αφήνοντας τη φαντασία του να οργιάσει, κόλλησε τον προφυλακτήρα με τέλλα, ώστε να μην ξοδέψει έξτρα λεφτά στον συγκολλητή! Συνεπώς, έχουμε ένα αυτοκίνητο τελλοποιημένο, αλλά συναρμολογημένο! Εύγε, κύριε ιδιοκτήτη για την πρακτικότητα του μυαλού σου!

Τέταρτο και κερδοφόρο:

Όπως γνωρίζετε με ενδιαφέρει εμμέσως πλην σαφώς η ισότητα των γυναικών, έτσι πού και πού μέσα στα πλαίσια της κοινωνικής μου προσφοράς, λαμβάνω μέρος σε σεμινάρια σχετικά με το θέμα (βλ. ΠΙΚ). Πριν λίγες μέρες, έλαβα email από το Πρατήριο Ισότητας όπου με πληροφορούσαν για ένα επικείμενο σεμινάριο «Εταιρικότητες νέου τύπου για τη διευκόλυνση της απασχόλησης των γυναικών - Δικτύωση κοινωνικών, εργοδοτικών, συνδικαλιστικών, γυναικείων κλπ. Φορέων»! Το ωραίο της υπόθεσης είναι η εξής αναφορά (αυτολεξεί!): «Όλοι/όλες οι συμμετέχοντες/ουσες θα λάβουν το ποσό των 3.50ΛΚ ανα ώρα. (δεν ισχύει για τα άτομα που προέρχονται από το δημόσιο τομέα)». Γαμάτο ε; Μαθαίνεις, αμειβόμενος! Όλε! Ίσως είναι επειδή σχετίζεται με την ανεργία; Καθόλου παράξενο! Παλιά ξινά κρασιά, ένα πράμα!!

Πέμπτο και άσχετο:Αλήθεια πότε θα γίνει 2,30! Βαρέθηκα! Θέλω να σχολάσω! Εδώ ταιριάζει το πολύ γνωστό και αγαπητό σε όλους τραγούδι «Τα στρουμφάκια», που κολλάει πάντα και παντού, σαν το γαλάζιο τ’ ουρανού!

«Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω, Τετάρτη πως βαριέμαι, την Πέμπτη δεν κρατιέμαι, Παρασκευή πρωί νανανανανανα! Απ’ όλες τις ημέρες η Κυριακή μ’ αρέσει!» - ermm εγώ προτιμώ το Σάββατο για να είμαι ειλικρινής! Hmm… pff…

Τα φιλιά μου