Περί ανέμων και υδάτων....

Έχει καιρό να γράψω ε; Βασικά και τώρα που γράφω δεν ξέρω τι θέλω να γράψω! Είμαι δουλειά και βαριέμαι πάρα πολύ! Δεν έχω κάτι να κάνω. Μιας και για να προχωρήσω με τις δουλειές μου, πρέπει να τελειώσει αυτό που κάνει μια συνάδερφος! Έτσι για να μην κατηγορηθώ για έλλειψη ευσυνειδησίας! Αυτό όσον αφορά τους κακοπροαίρετους!

Λοιπόν, τι νέα; Ermm μια επαγγελματική σκέψη που έκανα για λειτουργία νηπιαγωγείου ναυάγησε, λόγω διαφόρων προβλημάτων! Για την ακρίβεια ευτυχώς που ήρθαν έτσι τα πράγματα, διότι θα είχαμε πρόβλημα συνεργασίας και επικοινωνίας με τους συνέταιρους αργότερα! Και μετά βάλτου ρίγανη!

Αλήθεια, πόσο σίγουροι είμαστε για το χαρακτήρα ατόμων που κάνουμε παρέα μαζί τους χρόνια ολάκερα; Η απόφαση της ετυμηγορίας είναι ότι δεν υπάρχουν φόρμουλες αξιοπιστίας και εγκυρότητας! Η ζωή έχει ένα μαγικό τρόπο να διαπλέκει τα πράγματα και να δημιουργεί παρεξηγήσεις εκεί που φαινομενικά δεν υπάρχουν! Σημασία πάντως έχει να είμαστε σε εγρήγορση, και να έχουμε τα μάτια ανοικτά! Σταθερές αξίες!

Στα αισθηματικά τώρα γίνονται κάποιες προσπάθειες, αλλά επειδή εγώ είμαι η πρωταγωνίστρια, όπως καταλαβαίνετε, το σενάριο αλλάζει συνεχώς. Το καλό είναι ότι τώρα είμαι σε θέση να καταλαβαίνω καλύτερα προηγούμενες συμπεριφορές, που ως γνωστόν είχαν δραματικές επιπτώσεις! Απλά, ώρες-ώρες, κάποιες στιγμές που έχω αυτούς τους εσωτερικούς μονολόγους μου περνάει από το μυαλό ότι δεν είμαι φτιαγμένη εγώ για αυτά! Τελικά, έχω πολλές φοβίες για όρους, συνώνυμους και μη, με λέξεις όπως δέσμευση, σχέση, αγάπη, κτητικότητα, εμμονή. Είμαι 24 χρόνων και δεν έχω δοθεί ποτέ ολοκληρωτικά σε κάποιον! Φοβάμαι να αφεθώ, να νιώσω, να αγαπήσω και να αγαπηθώ. Μ’ αρέσει να κρατάει ο άλλος τις αποστάσεις! Να το πηγαίνουμε σιγά-σιγά! Να μην προκαταλαμβάνουμε πράξεις και καταστάσεις! Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει ένα πράμα! Δεν θέλω ο άλλος να περιμένει τίποτα από μένα και θέλω να υπάρχουν παντού πινακίδες εξόδου και διαφυγής! Γιατί; Επειδή πολύ απλά είμαι τρελή για δέσιμο! Όλεεεεεε

Θέλω διακοπές σαν addicted! Ένα τόπο παραδεισένιο, με μπόλικο πράσινο, λίμνες-θάλασσες-ποτάμια, ότι ’ναι δηλαδή, δεν έχω ιδιαίτερες απαιτήσεις σε αυτό! Χαλάρωση, ηρεμία, όχι κινητό, κανένα καλό βιβλίο, και τι στο κόρακα! Εννοείται η καλή παρέα είναι απαραίτητη για να μην έχουμε το αποτέλεσμα «η βαρεμάρα να κτυπάει κόκκινο με όλα τα απίστευτα ξενερωτικά συνεπακόλουθα!».

Anw όσο και να το παλεύω να πω κάτι ουσιαστικό όλο αρλούμπες λέω, για αυτό θα πω κάτι τελευταίο και θα σκάσω!

«Ποτέ δεν είχα πρόθεση να το παίξω φιλόζωη ή άτομο με έντονη περιβαλλοντική συνείδηση». Απλά τυχαίνει να έχω μια ιδιαίτερη αγάπη σε κάποια ζωντανά πλάσματα σε αυτόν τον πλανήτη και μισώ τον κάθε επιτήδειο μαλάκα, που δεν έχει ίχνος ανθρωπιάς και φιλευσπλαχνίας μέσα του! Το να δηλητηριάζεις ένα ανυπεράσπιστο αδέσποτο σκύλο είναι κατά τη γνώμη μου, μεγάλη αναισθησία και έλλειψη συμπόνιας!
Όταν ξύπνησα το πρωί να πάω δουλειά και είδα τον σκύλο να κείτεται άψυχος στο πεζοδρόμιο, ήταν σαν να ένιωσα χίλιες μαχαιριές μέσα μου! Είναι πολύ τυχερός αυτός που το έκανε που δεν ξέρω ποιος είναι! Μιλάμε ελεός πραγματικά! Δεν ζούμε σε τριτοκοσμική χώρα και δηλητηριάζουμε το κάθε αδέσποτο! Δεν το γουστάρεις στη γειτονιά σου; Κάλεσε το κέντρο προστασίας ζώων να το μαζέψουν! Ποιος είσαι εσύ κύριε μου να αποφασίσεις για τη ζωή κάποιων πλασμάτων! Η μεγάλη μαλακία είναι ότι οι πλείστοι δεν νιώθουν καμιά ενοχή και καθόλου τύψεις, διότι δεν θεωρούν τα ζώα όντα του θεού, αλλά πλάσματα όγδοης κατηγορίας, χωρίς αισθήματα και δικαιώματα! Ένα έχω να πω: τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να ντρέπονται! Δεν θα το συνεχίσω επειδή ώσπου το σκέφτομαι τόσο νευριάζω!

Και κάτι άλλο ευχαριστώ όλους τους αναίσθητους γείτονες που πετάνε τα όποια σκουπίδια τους δίπλα από ξένες οικίες, χωρίς να επιδεικνύουν το πρέποντα σεβασμό προς τους ιδιοκτήτες! Αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα! Εξάλλου στην Κύπρο αν φημιζόμαστε για ένα πράγμα αυτό είναι το ψηλό μας επίπεδο, επί παντός επιστητού και τα φιλεύσπλαχνα συναισθήματα που επιδεικνύουμε από καιρόν εις καιρού! (αυτό είναι ειρωνικό σχόλιο σε περίπτωση δυσκολίας συγκέντρωσης και διαύγειας πνεύματος την ώρα που διαβάζεται το συγκεκριμένο thread)!

Μια απέραντη ευγνωμοσύνη για το κράτος δικαίου και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που μας επιτρέπει να λεγόμαστε πολίτες του (βλ. Κυπριακή Δημοκρατία) με τόση ασυγκράτητη περηφάνια!