Σας έχει τύχει να.....

Σας έχει τύχει να μην έχετε κανένα να μιλήσετε, χωρίς να σας παρεξηγήσει για αυτά που θα του πείτε?
Σας έχει τύχει να νιώσετε εκτός τόπου και χρόνου?
Σας έχει τύχει να θέλετε να χαθείτε κάπου μακρυά, απόμερα με τζάκι και σοκολάτες?
Σας έχει τύχει να θέλετε να φάτε κινέζικα η ώρα 12 τη νύχτα και να είναι όλα κλειστά?
Σας έχει τύχει να βιάζεστε για ένα ραντεβού να τρέχετε σαν τρελλοί και όταν φθάνετε μετά από παρολίγον συγκοπή να συνειδητοποιείται πως πρέπει να περιμένετε 30 λεπτά γιατί υπάρχει καθυστέρηση?
Σας έχει τύχει άλλα να θέλετε να πείτε και άλλα να καταλαμβαίνει ο άλλος?
Σας έχει τύχει να ζηλέψετε αλλά για διάφορους λόγους να πρέπει να κάνετε την πάπια?
Σας έχει τύχει να θέλετε να πείτε του άλλου άισιχτιρ αλλά να σκάζετε γιατί δεν θέλετε να τον χάσετε?
Σας έχει τύχει να χαλάτε μια τέλεια ρομαντική ατμόσφαιρα επειδή είπατε κάτι εντελώς κουφό, εκτός τόπου και χρόνου?
Σας έχει τύχει να σας θεωρήσουν τρελλή και αλλοπαρμένη, απλά επειδή.....?
Σας έχει τύχει να φάτε μια ολόκληρη πιατέλα γλύκισμα και να μην το καταλάβετε?
Σας έχει τύχει να βγείτε με γκόμενο και να σκέφτεστε "αχ τι ωραία να ήμουν σπίτι, με τις πιντζαμούλες μου και να έβλεπα dvd"?
Σας έχει τύχει να πάτε κάπου με πιντζάμες?
Σας έχει τύχει να δείτε ένα έργο στο σινεμά 5 φορές γιατί σας άρεσε?
Σας έχει τύχει να προσπαθείτε να πείσετε κάποιον πως σας αρέσει κάτι, και να μην το δέχεται?
Σας έχει τύχει να σας αρέσει κάποιος και να σας βγαίνει μια επιθετικότητα απεναντί του?
Σας έχει τύχει να ξενερώσετε απίστευτα με κάποιον επειδή είπε το λάθος πράγμα τη λάθος στιγμή?
Σας έχει τύχει να γουστάρετε τον άλλο και αυτός να θέλει μόνο σεξ?
Σας έχει τύχει να σας αρέσει κάποιος και να μαθαίνετε από μια γνωστή σας πως της ζήτησε σεξ?
Σας έχει τύχει να πεθυμήσετε το σκυλάκι σας και όμως να είστε μακρυά του?
Σας έχει τύχει να θέλετε να ουρλιάξετε σε δημόσιο χώρο?
Σας έχει τύχει να κάνετε παρουσίαση ένα πρότζεκτ, να τρέμει η φωνή σας, να το καταλαμβαίνετε και εντούτοις να μην μπορείτε να το ελέγξετε?
Σας έχει τύχει να πάτε κομμωτήριο για να βάψετε τα μαλλιά σας κόκκινα και να φύγετε με χρώμα καροττί?
Σας έχει τύχει να ξεχάσουν τα γενέθλια σας άτομα πολύ κοντά σε σας?
Σας έχει τύχει να σας φλερτάρει ένας πολύ ωραίος τύπος και να τον βρείτε μπανάλ μέχρι αηδίας?
Σας έχει τύχει να βαριέστε ό,τι και αν κάνετε?
Σας έχει τύχει οι μέρες να μην περνούν?
Σας έχει τύχει να δείτε ένα τοπίο τόσο τέλειο που να σκέφτεστε ρε μπας και πέθανα και ήρθα στον παράδεισο?
Σας έχει τύχει να βλέπετε το ανηψάκι σας και να είναι ο λόγος που θέλετε να κάνετε παιδί?
Σας έχει τύχει να περιμένετε κάτι με απίστευτη ανυπομονησία και όταν γίνει να λέτε καλά αυτό ήταν?

Hmm... [2]

Αγαπημένα τραγούδια ή στίχοι από τραγούδια! Δεν θα σας πω ούτε ερμηνευτή έτσι για να αναρωτιέστε και για να δούμε πόσο καλοί είστε στα μουσικά δρώμενα! Σας το είπα! Σήμερα έχω ορέξεις!

* Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ

Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δεν μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές

Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί....

* Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στο δρόμου τη σκόνη
Σκέψου να ΄ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να 'σου το πιόνι...

* Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

* Μαρία με τα κίτρινα
με βάση τα δεδόμενα
εδώ ο πλανήτης χάνεται
κι εσύ το παίζεις γκόμενα...

* Ποιος φωνάζει, ποιος πληγώνει τη σιωπή;
Τι να θέλει να μου πει;

* Μέσα στη βουή του δρόμου
ήταν να βρω το όνειρό μου...
να το βρω και να το χάσω
και ούτε πια που θα το φτάσω

Και άφησε το πέρασμά του
πέρασμα ζωής θανάτου
στην καρδιά μου σαν σφραγίδα
μία πεθαμένη ελπίδα...

* Κι αν με ρωτούσε αν θα τ'άλλαζα ποτέ
Ίσως στα χέρια μου ακόμα την κρατούσα
Όμως δε ρώτησε ποτέ για όλα αυτά
με δάκρυα έλεγε ποτέ να μην νυχτώσει
Σαν να περίμενε από κάπου να πιαστεί
Ψάχνοντας μάταια δυο κόσμους να ενώσει

* Εκτός τόπου και χρόνου να ζήσω μια φορά
Σαν ρόδα που κυλά στην άκρη εκεί του δρόμου
Με τίποτα δικό μου με πόδια δανεικά
Να κάνω το γύρo όλου του κόσμου

* Κόσμος πάει κι έρχεται
κι ο κόσμος δεν αλλάζει
Ίδιος αν ήταν πάντοτε
ίδιος θα είναι πάντα

* Κι ήρθαν πέντε ποταμοί
να μου πλύνουν το κορμί
κι ήρθανε και δυο πουλιά
να μου μάθουν το φιλί...

* Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι
Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ...

* Γιατί είναι τέχνη να πεθαίνεις για την πλάκα σου
Γιατί είναι τέχνη ν' αγαπάς τον εαυτό σου

* Και του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πολύ
και πόλεμος ξεσπάει
και της τη σπάει, της τη σπάει, της τη σπάει κι αυτός
κι αυτό δεν το ξεχνάει
και του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πιο πολύ
να βλέπει να πονάει
και το τραβάει κι εκείνος μέχρι αίμα να βγει

* Συνοικίες νεκρές, με σημαίες σκυφτές
το ντεκόρ μου χαλάνε, μες στο βλέμμα μου σκάνε
Φοβάμαι
Σε μιαν άσπρη γραμμή, σε βουβή τελετή
θα σε ψάχνω στο πλήθος, όταν σβήνει ο μύθος
Φοβάμαι...

* Μες το δικό σου παραμύθι ξαναβρές το
το ξεχασμένο μονοπάτι σου
Και ξαναχάσ'το, ξαναβρές τo, ξαναπές το
το τραγουδάκι σου...

Αυτά! Ισχύει το ίδιο! Αν θυμηθώ τίποτα άλλο θα το προσθέσω!

Hmm....

Σήμερα έχω κέφια! Γιατί; Ποιος ξέρει!

Λοιπόν,

Σκέφτηκα να γράψω ατάκες/μαλακίες που λέω! Καλά μην φρικάρετε! Cheers!

• Ishte poile
• Παλιά ξινά σταφύλια!
• Ας τις αμπελοφιλοσοφίες!
• Βάλτου ρίγανη...
• Επαναστάτης χωρίς αιτία!
• Τζύλα το αμαξούι σου πάρακατω!
• Ε, βέβαια!
• Σάμπως και δεν θα μπορέσω!
• Σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!
• Προδιαγραφές γάμισέ τα!
• Κάπου σε έχασα, σε κάποια στροφή!
• Ιδού η απορία!
• Εσιέστην (χέστηκε) η Φανού στ΄αλώνι!
• Ζώον
• Καλά είσαι ηλίθιο!
• Καλά μιλάμε...
• Άστο για αύριο!
• Γαμάτο!
• Απίστευτα τέλειο!
• Χέσε με/μας!
• Μην χέσω...
• Παίχτου εξ επαφής!
• Μωρέ δεν βαριέσαι!
• Έλεοοοοοοος!
• Με αυτά και με αυτά η συνομιλία μας έφτασε στο τέλος!
• Σε στρουμφοκαληνυχτίζω!
• Όνειρα γλυκά σοκολατοκαραμελομπισκοτένια!
• Έννα κοπώ!
• Η ζωή μου ένα δράμα!
• Πού σου νεύκω πού πάεις!
• Κοπέλλιν νάιλον!
• Ο εγωισμός/Η ανασφάλεια/Η αισιοδοξία/Η επιπολαιότητα κτλ σε όλο του/της το μεγαλείο!
• Ε τζαι hey!
• Ε τζαι πίου πίου (μάου μάου τίγκι τίγκι) ρε συ!
• Τα φιλιά μου!
• Θέλω διακοπέεεεεεεεεες!
• Είμαι γκρινιάρα εννέ;
• Τζίσμου να πιάσω αξία!
• A;
• Τα νεύρα μου!
• Ο θεός πιον!
• Όλοι πρόσφυγες στα σπίτια τους!
• Άσχετο!
• Συντονίστου!
• Κολλάει πάντα και παντού σαν το γαλάζιο τ΄ ουρανού!
• Θα δείξει η νεκροψία!
• Να αναμένεις στο ακουστικό σου!
• Δυνάμεις άμεσης δράσης!
• Νίττα σου!
• Βαρκούμαι που ζω!
• Βασικά καλησπέρα σας!
• Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!
• Νιώθω μοναξιά μέσα στο πλήθος!


Κάνει για σήμερα!
Άμα σκεφτώ καμιά άλλη θα την προσθέσω αργότερα!

Ermm friends....??? [Froso]

Όπως σας έχω υποσχεθεί εγώ και η Νικόλ κάναμε η μία το profile της άλλης! Το δικό μου ήδη το έχω βάλει σε προηγούμενο post (βλ. POST: Ermmm friends...??? [Nicol])! Τώρα δεν μένει παρά να βάλω το δικό της ελπίζοντας πως θα το δείτε με επιείκεια! Τα φιλιά μου! Το κείμενο μπήκε αυτούσιο, όπως ακριβώς γράφτηκε!

NIKOLETTA SAID:

"Η φίλη μου η Φρόσω

Κάπως έτσι δεν άρχιζαν οι εκθέσεις μας στο δημοτικό; And the story goes like this:
Ημέρα Πέμπτη, η ώρα 7.00 μμ μας βρίσκει φαρδιές πλατιές από την κούραση της δουλειάς στο καναπέ ενός από τα αγαπημένα μας στέκια!

Ως συνήθως η συζήτηση αρχίζει με το κλασσικό κουτσομπολιό, ένα brief report των όσων μας έτυχαν κατά τη διάρκεια της ημέρας, μετά ακολουθεί το επιτόπιο κουτσομπολιό των όσων πιάνει η ακτίνα του ματιού μας... Και πως τα καταφέρνουμε κάθε φορά και οδηγούμαστε σε βαθιές κοινωνιολογικές αναζητήσεις ποτέ δεν έχω καταλάβει! Βλέπετε, η Φρόσω είναι της φιλοσοφίας και εγώ της κοινωνιολογίας. Παθιασμένες και οι δυο με τις σπουδές μας, πως και συνυπάρχουμε εδώ και 5 περίπου χρόνια χωρίς σοβαρά τραύματα αποτελεί ένα θαύμα!

Και εκεί που ανέλυα το θέμα «ο εαυτός μας μέσα από τα μάτια των άλλων» με βάση τη θεατρικότητα των κοινωνικών ρόλων του Mead.…. γεννήθηκαν οι πιο κάτω γραμμές….

Η γνωριμία μου με το Φροσουλίνι άρχισε - όπως όλες οι σημαντικές σχέσεις / φιλίες της ζωής μου - μέσα από μια απέραντη αντιπάθεια που έτρεφε η μια για την άλλη στην Βιβλιοθήκη Περιοδικών του Πανεπιστημίου Κύπρου, όπου δουλεύαμε part-time φοιτήτριες τότε! Πολλές φορές όταν την έβλεπα σκαρφαλωμένη πάνω στα ράφια να τακτοποιεί τα περιοδικά, δεν σας κρύβω πως περνούσε από το νου μου η σκέψη «να πέσει ή να μην πέσει!» Το αμοιβαίο αυτό συναίσθημα άλλαξε μια μέρα καθώς όλες οι κοπέλες στη δουλειά συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων. Εκεί συνειδητοποίησα για πρώτη φορά ότι με το «στριμμένο άντερο» είχαμε κοινά!:)

Θα μπορούσα να μιλώ μέρες για το κεφάλαιο «Φρόσω» με ή χωρίς βασανιστήρια! :) Νομίζω ότι έχουμε φτάσει σ’ένα επίπεδο επικοινωνίας που μπορώ να προβλέψω σχεδόν κάθε κίνηση και ατάκα της τη δεδομένη στιγμή. Το αγαπημένο μου, είναι να πατώ τα ηθικολογικά της κουμπιά και να την βλέπω να ωρύεται που έμπλεξε με μιαν αμαρτωλή σαν κι εμένα! :)

Δουλειά και πάλι δουλειά
Όταν δουλεύει το Φροσουλίνι δουλεύει, δεν παίζει. Πρέπει να τελειώσει αυτό που κάνει και μετά να πάει για παράδειγμα προς νερού της άσχετα αν η φύση την καλεί εδώ και ώρες! Ως γνήσια εργασιομανής έχει μονίμως άγχος για το επαγγελματικό της μέλλον και παρόλο που κάνει χωρίς ανάσα δύο δουλειές, η επαγγελματική της ανασφάλεια την κάνει να νιώθει λες και βρίσκεται στο ανεργιακό εδώ και μία δεκαετία! :)

Το «σύνδρομο της δουλάρας»
Είναι ένα σύνδρομο που της απέδωσα εγώ, η λαμπρή επιστήμων, μετά από βαθιά κοινωνιολογική ανάλυση! :) Αν θέλετε για παράδειγμα να μετακομίσετε και χρειάζεστε ένα χέρι βοηθείας, η Φρόσω είναι εκεί. Αν είστε άρρωστη ή στις μαύρες σας η Φρόσω είναι εκεί. Αν όμως της ζητήσετε ανυποψίαστοι ένα ποτήρι νερό, τότε ζωντανεύει το δουλικό μέσα της και είναι άξια να κάνει το σπίτι λαμπόγιαλο, μετά βέβαια από τη λιτανεία που θα σας ρίξει ότι δεν είναι η δούλα σας γι΄αυτό μην διανοηθείτε να την διατάξετε ξανά! Τείνω να πιστεύω πως μια τουλάχιστον από τις προηγούμενες της ζωές την πέρασε σε σκλαβοπάζαρα που κατέληγε πάντα σε μοχθηρούς αφεντάδες! Warning μην την αφήσετε ποτέ μόνη στο σπίτι ή στο γραφείο σας. Ως γνήσιο πειραχτήρι θα εξερευνήσει τα πάντα ή θα διακοσμήσει το χώρο σας, στα πλαίσια της εθελοντικής της προσφοράς και εν αγνοίας σας βέβαια ! Γιατί αν το κάνει με την άδεια σας δεν έχει νόημα! :)

Ο κριτικός μέσα της
Ως γνήσια cinema freaks που είμαστε, έχουμε δει όλες τις ταινίες που παίζονται πριν βγει η βδομάδα! Επίσης, είμαστε λάτρεις του θεάτρου του οποίου η συχνότητα εξαρτάται πάντα από τα εκάστοτε οικονομικά μας! Τις δύσκολες ημέρες - όχι αυτές της περιόδου- ας είναι καλά οι προσκλήσεις του «Πολίτη». Βλέπετε, είμαστε και της αμερικανιάς και της κουλτούρας – ιδιαίτερα της ασιατικής! Αυτό κι αν είναι το δράμα μου στο σινεμά! Η Φρόσω έχει κόλλημα με τον ασιατικό κινηματογράφο ενώ εγώ κόβω και την τελευταία μου φλέβα άμα λάχει για να το αποφύγω! :( Άντε τώρα να βρούμε χρυσή τομή σε περίπτωση που παίζεται τέτοιο έργο! Ομηρικοί διάλογοι λαμβάνουν χώρα με θύμα πάντα τον υπάλληλο στο ταμείο που τρομαγμένος σκέφτεται τι εισιτήρια να μας δώσει! Από θέμα μουσικής, εδώ είναι που την βγάζω με ηρεμιστικά για να επιβιώσω. Πως εγώ, μια λάτρης της jazz, R&B και της κλασσικής μουσικής μπορώ να συνυπάρξω μ’ένα metal freak που ακούει Sepultura ακόμη αποτελεί μυστήριο των μυστηρίων!

Η σοφερίνα
Ξέρετε την παροιμία που λέει «το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι»! Ε καμία σχέση με το Φροσουλίνι! Αν ο προορισμός σας εμπεριέχει στριψίματα στην αντίθετη πλευρά απ’αυτή που οδηγεί το Φροσουλίνι, τότε απλά αλλάζετε εσείς τον προορισμό σας! Είναι πιο πιθανόν να σας βρει το τσουνάμι στην έρημο παρά να στρίψει η Φρόσω στην αντίπερα πλευρά του δρόμου! Αναφορικά με την οδική συνείδηση το σλόγκαν της είναι «ενδιαφερόμαστε μόνο για το δικό μας οδήγημα άσχετα αν οι άλλοι έρχονται κατά πάνω μας γιατί από την στιγμή που φταίνε τρίτοι θα μας πληρώσουν τη ζημιά». Ακόμη προσπαθώ να την πείσω ότι σε μιαν επικείμενη σύγκρουση δεν κινδυνεύει μόνο η ζωή εκείνου που φταίει!

Το άλλο φύλο
Το θέμα εδώ φίλοι μου είναι πολύπλοκο, τόσο δε που η επιστήμη (εγώ δηλαδή σηκώνει τα χέρια ψηλά). Εδώ έχουμε να κάνουμε με το κλασσικό ζεύγος των εννοιών «ασφάλεια-ανασφάλεια». Τι εννοώ μ’αυτό; Ενώ το Φροσουλίνι ελκύεται από τύπους περίεργους, περιθωριακούς, καλλιτεχνικούς, τύπους που παίρνουν την ζωή σαν ταξιδάκι αναψυχής, τύπους που δηλώνουν την ατομική τους ταυτότητα μέσα από περίεργα τατουάζ και σκουλαρίκια... Από την άλλη φαντάζεται το γάμο της μ έναν τύπο πεζό, προβλέψιμο, με σταθερή δουλειά που θα της προσφέρει τη λεγόμενη «συναισθηματική ασφάλεια». Λες και το «κέρατο» χωρίς ασφάλεια ζωής δεν εμφανίζεται! Ακόμη να συνειδητοποιήσει η φιλενάδα μου ότι η απάτη είναι σαν την coca cola που πάει με όλα ή τουλάχιστον έτσι έχει καταντήσει! :) Το κεφάλαιο δέ «παιδιά» αποτελεί άλλο ένα αιώνιο ερώτημα στη ζωής της! Από την μια θέλει διακαώς να υιοθετήσει ένα μωρό, αφού όσο πάει ο καιρός διαπιστώνει πως ο δικός της βάτραχος δεν λέει να μετατραπεί σε πρίγκιπα. Ενώ από την άλλη, αν μέχρι τα 30 της χρόνια δεν να είναι ήδη μέσα σ ένα παραδοσιακό γάμο με κανένα δυο κουτσούβελα, τότε υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιοι πολύ καλοί κύριοι με άσπρες μπλούζες να την επισκεφθούν. Άσε που το πρώτο της μέλημα μόλις παντρευτεί είναι να αρχίσει να αποταμιεύει χρήματα και πιστέψτε με, δεν είναι για στεγαστικό! Όπως λεει ένα ρητό «από την στιγμή που γεννιόμαστε πεθαίνουμε», η αγαπημένη μου φιλενάδα έχει το δικό της ρητό για το εν λόγω θέμα «από την στιγμή που παντρευόμαστε χωρίζουμε» :)

Μ αυτά και μ’αυτά έχω συνειδητοποιήσει πως η ζωή με το Φροσουλίνι είναι πικάντικη. We are not alike but we match in a unique way! Όπως λέει και η ίδια «είμαστε δύο διαφορετικά σχήματα που ανήκουν στο ίδιο σύνολο». Εγώ είμαι η σφαίρα που είναι στρογγυλή και δεν μπορείς να την πιάσεις από πουθενά και το Φροσουλίνι είναι ο κύβος που ταιριάζει με την τετράγωνη λογική της! :)

Αν λοιπόν είστε μια μίζερη και μονότονη ύπαρξη που θέλετε να χρωματίσετε τη ζωή σας σαν ένα από τους πίνακες του Picasso, δεν έχετε παρά να γνωρίσετε το Φροσουλίνι! Η ευχή μου για εκείνη είναι να της συμβεί εκείνο που φοβάται ή αποφεύγει στη ζωή της. Γιατί μόνο αν αντιμετωπίσουμε τις μεγαλύτερες μας φοβίες θα μπορέσουμε είμαστε πραγματικά ελεύθεροι….

Μάκια μωρό!"

Ps. http://forensicland.blogspot.com/

Μου τελειώνουν τα σπίρτα...

Είχα μια συζήτηση με ένα φίλο όσο αφορά το σεξ, και ομολογώ η συμπεριφορά του ήταν κάπως χυδαία!! (δυνατή λέξη; ίσως!) [Εκτ. δεν είναι για σένα baby που λέω, μάκια σου!]. Δεν ξέρω μάλλον είμαι αλλού! Δεν μπορώ να καταλάβω τη νοοτροπία του κάθε άντρα ότι όλα περιτριγυρίζονται γύρω από το σεξ! Με έχει κουράσει αυτή η κατάσταση! Ίσως, είμαι από άλλο πλανήτη, ίσως έχω άλλη κοσμοθεωρία …. Δεν ξέρω! Κάπου όμως υπάρχει πρόβλημα, και διάσταση επικοινωνίας! Κάποιες ίσως κολακεύονται όταν ένας άντρας τους πει θέλω να σε ρίξω στο κρεβάτι! Όχι όμως εγώ! Εγώ το νιώθω σαν προσβολή! Μην γελάτε! Δεν εκτιμώ κανένα άντρα που θα με δει σαν γυναίκα, υποψήφιο θύμα για σεξ! Διότι, πολύ απλά, αν δεν είμαι εγώ θα είναι κάποια άλλη! Απλά έτυχε τη συγκεκριμένη στιγμή να του αρέσω εγώ! Αύριο θα του αρέσει κάποια άλλη, την επομένη κάποια άλλη! Θέλω ο άλλος να με εκτιμά σαν άτομο και όχι σαν γυναίκα! Μάλλον, είμαι είτε κομπλεξική, είτε διαφορετική! Το πρώτο, το πρώτο!

Τι ζητώ ρε γαμώτο; Ένα άντρα, που να είναι εκεί αλλά όχι για το σεξ! Για τη Φρόσω! Το σεξ έρχεται την πορεία! Εννοείται μια σχέση για να είναι ολοκληρωμένη προϋποθέτει το σεξ, όμως, χωρίς αυτό να γίνεται αυτοσκοπός! Θέλω χρόνο με τον άλλο, να μοιράζομαι πράγματα μαζί του, μοναδικά, και όχι μόνο το κρεβάτι!

Όλοι όμως οι άντρες από την αρχή, δίνουν τόση σημασία στο σεξ, που πραγματικά ξενερώνεις απίστευτα! Και αυτά τα άτομα που εσύ τα βρίσκεις ξεχωριστά δεν σε γουστάρουν ή δεν σε γουστάρουν αρκετά για να σου δώσουν αυτό που θες!

Και μπορεί να μου πει κανείς γιατί είναι τόσο σημαντικό να μοιράζεσαι πράγματα με το αντίθετο φύλο; Αλήθεια, αφού υπάρχουν οι φίλοι, όπου περνάς καλά μαζί τους, συζητάς ό,τι σε απασχολεί, ο άντρας γιατί χρειάζεται; Για το σεξ; Δεν το νομίζω! Μάλλον για να επιβεβαιώνει την αυτοπεποίθησή σου, και να εξαφανίζει την όποια ανασφάλεια έχεις! Έχεις απέναντί σου ένα πλήθος! Εσύ ξεχωρίζεις ανάμεσά τους κάποιον. Όταν αυτός ο κάποιος σου ανταποδώσει τη σημασία που του δίνεις αυτό σου φτιάχνει τη διάθεσή! Σε κάνει να νιώθεις καλά! Καλά με τον εαυτό σου!

Το Σάββατο είχα πάει Blinkers! Πέρασα αρκετά ωραία, δεν κατεβήκαμε από το τραπέζι, και όμως αυτό το κενό δεν λέει να φύγει! Είναι εκεί, και πραγματικά δεν έχει να κάνει με την αναζήτηση του έρωτα! Ψάχνεις και ενοχλείς τον κόσμο με την ελπίδα να σου δοθεί το αγίασμα! Μια ανάσα, μια στιγμή κατανόησης, ότι δεν είσαι μόνη με τις βλακείες σου, πως υπάρχουν και άλλοι που νιώθουν ότι είναι σε λάθος χρόνο και τόπο! Και τι γίνεται στο τέλος της βραδιάς; Για άλλη μια φορά συνειδητοποιείς πως σε αυτή τη κούρσα για αναζήτηση της πλήρωσης της μοναξιάς είσαι μόνη! Έχετε νιώσει ποτέ μοναξιά μέσα στο πλήθος; ………????? και Πότε δεν ένιωσα μου λέτε;;; Ακόμη και όταν περνώ απίστευτα καλά, το νιώθω! Τι νιώθω; Δεν ξερώ, πραγματικά είμαι πολύ μπερδεμένη έως ….. dish! Ο Μπαμπινιώτης κάνει break! Δεν έχω έμπνευση σήμερα! Μόνο απορίες!

Αλήθεια, υπάρχει κανείς εκεί έξω που μπορεί να με βοηθήσει; Να ρίξει λίγο φως στο σκοτάδι που πάει να με πλακώσει! Και έχουν αρχίσει να σβήνουν τα φώτα και να μου τελειώνουν τα σπίρτα!!

Ermm.... friends??? [Nicol]

Στα πλαίσια της φιλικής μας συμπεριφοράς και σύσφιξης σχέσεων εγώ και η φίλη μου η Νικολέττα αποφασίσαμε να σκιαγραφήσουμε, όσο μπορούμε βέβαια, το χαρακτήρα, τη συμπεριφορά και την ιδιοσυγκρασία η μία της άλλης! Και τα δύο προφίλ θα υπάρχουν στα blog μας!

Λοιπόν, «Η φίλη μου η Νικολέττα» (κάπως έτσι αρχίζαμε τις εκθέσεις στο δημοτικό αν θυμάστε, πωπώ τι θυμήθηκα τώρα! Εποχές δεινοσαύρου!)

Η Νικολέττα είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα άτομα ever! Για να μην πω το μόνο άτομο που κάνω παρέα μαζί του χρόνια ολάκερα! Η γνωριμία αρχίζει κάτι χρονάκια πριν! University time! Άρα, με απλά μαθηματικά τη γνωρίζω εδώ και 5 χρόνια περίπου! Τι πάει να πει αυτό; Ε, τη γνωρίζω αρκετά καλά θα έλεγα, τόσο καλά , που πλέον όλα όσα με εκνεύριζα σε αυτήν πριν, τώρα απλώς με διασκεδάζουν αφάνταστα!
Παρατήρηση πρώτη! Δεν υπάρχει περίπτωση να δουλέψω ξανά μαζί της σε επαγγελματικό επίπεδο, διότι μπορεί και να πάθω νευρικό κλονισμό! Κάπως έτσι γνωριστήκαμε! Στη δουλειά! Τραυματική εμπειρία! Γίναμε φίλες, αφότου παραιτήθηκε! Χεχεχε! Καλά, οκ υπερβάλλω! Τα είχαμε ψιλοβρεί από πριν!

Περίεργη φάση η Νικόλ! Πραγματικά!
Αυτό που θα έλεγα πως τη χαρακτηρίζει απόλυτα είναι η κοινωνική διάσταση που δίνει επί παντός επιστητού! «Η Νικολέττα ως επαγγελματίας και η Νικολέττα ως φίλη νομίζει…. Bla bla bla!» Η αγαπημένη της ατάκα! Αυτό, βέβαια, έχει και τα θετικά του και τα αρνητικά του! Στα θετικά είναι ότι δεν χρειάζεται να αγοράσεις ποτέ κοινωνιολογικό λεξικό, όταν κάθεσαι δίπλα στη Νικόλ! Γυρίζεις και της λες: «Τι σημαίνει κοινωνική απόκλιση;», και αμέσως σε 5 λεπτά γνωρίζεις όλα τα σχετικά και χίλιους δυο άλλους συναφείς όρους! Στα αρνητικά πάλι μπορώ να αποδώσω το γεγονός πως (γαμώτο) ο επαγγελματίας κοινωνιολόγος, που ζει μέσα της και δεν κοιμάται ποτέ, έχει τη τάση να σε μπερδεύει και άντε μετά εσύ της φιλοσοφικής σχολής να καταλάβεις το όποιο θέμα κοινωνιολογικά και όχι φιλοσοφικά! Η αιώνια σύγκρουση μεταξύ μας! Κοινωνιολογία Vs Φιλοσοφία! Τρίτος παγκόσμιος πόλεμος! Θύματα όλοι οι παρόντες! Τραπέζια πετάγονται; Ακόμη, προς το παρόν, το δήθεν επίπεδό μας, το απαγορεύει! Μελλοντικά, παίζεται! Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι μόνο, οκ οκ σχεδόν μόνο, με τη Νικόλ μπορώ να συζητήσω για σοβαρά θέματα (τι είναι σοβαρό θέμα; Εεεεε, μην ρωτάτε και εσείς!), και actually να μάθω κάτι ή να αναθεωρήσω πράγματα! Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν το παραδέχομαι, αλλά η σκέψη της Νικόλ απλουστεύει τη δική μου! Διότι εγώ και η πολυπλοκότητα πάμε πακέτο! Η Νικόλ έχει την ικανότητα να με κάνει να βλέπω πιο καθαρά το πυθμένα του βυθού και να μην πνίγομαι σε ένα ποτήρι νερό! Καλά το τι γκομενικές ανησυχίες και κόμπλεξ έχει ακούσει η καημένη, δεν λέγονται! Αλλά εκεί βράχος, το αφτί της δεν ιδρώνει! Συν τοις άλλοις, δεν σοκάρεται με τίποτα! Και όταν λέμε με τίποτα εννοούμε με τίποτα! Μια φορά να τη δω να σοκαριστεί με μια περίεργη φάση και τι στο κόρακα! Τα ακούει όλα με μια φυσικότητα, ενώ εγώ από την άλλη πλευρά, πέντε χιλιάδες φατσούλες και χρώματα περνάνε από το πρόσωπό μου, ακούγοντας τα κουφά που λέει ο κάθε άσχετος!

Αντράκι! Η Νικόλ και το ανδρικό φύλο κολυμπούν στα ίδια μήκη κύμματος! Σκέφτονται alike σε πολλά θέματα, πράγμα που μου τη σπάει απίστευτα! Άσε που είναι πιο δυναμικός χαρακτήρας από όλο το λόχο των Σπαρτιατών! Και άντε μετά εγώ να κάνω φυσιολογική σχέση με τον κάθε κουρούπεττο, όταν έχω δίπλα μου 3 λεγεώνες σε τιμή προσφοράς! Φαίνονται απλά too soft! Χιχιχιιχι!!!! Αυτός ο αυτοέλεγχος με κάνει κουρέλια, όντας εγώ πολύ παρορμητικός τύπος!

Και αυτή η υπομονή της! Έλεοςςςςςςςςςςςςςς! Λυγίζει κάγκελα με το βλέμμα! Όταν η Νικόλ θέλει να αγοράσει κάτι (ένα έπιπλο, μια πιατοθήκη, ό,τι να ’ναι) θα πρέπει να γυρίσουμε 2-3-4 φορές όλα τα σχετικά καταστήματα, να ρωτήσουμε για τις χίλιες δυο απορίες, που τύχον έχουμε, να το σκεφτούμε, να το ξανασκεφτούμε και τότε ίσως (με Ι κεφαλαίο) το αγοράσουμε. Τώρα στο σουπερμάρκετ, τα πράγματα χειροτερεύουν, καλύτερα να κοπείς ή να πιεις 15 ληγμένα χάπια. Δεν το αντέχεις ούτε με ενέσεις. Φανταστείτε 25 λεπτά για να αποφασίσει τι είδους τσάι θέλει. Όλες οι ετικέτες πρέπει να διαβαστούν μία προς μία , μπας και μας ξεφύγει καμία τελεία ή κανένα κόμμα, που θα αλλάζει το νόημα.

Σπαστική συνήθεια είναι και το άλλο τραγικό!!! Μια φορά να έρθει στην ώρα της και θα της βγάλω το καπέλο! Πλήρης αναισθησία! Την παίρνεις τηλ. και τι ρωτάς «που είσαι;», σου απαντά «σε 5 λεπτά είμαι εκεί!». Μπα!!!! Δεν σφαξανε! Σε πόση ώρα έρχεται; Σε ένα τέταρτο! Τα νεύρα μου!

Υπναρού μέχρι θανάτου! Δεν κάνει να την πάρεις μαζί σου διακοπές εκτός και αν θες να τη βγάλεις στο κρεβάτι! Να κοιμάσαι 36 ώρες το 24ώρο! Ε, όχι! Εγώ πάσχω από αϋπνίες! Και το λιγότερο που θέλω είναι το βράδυ να βλέπω tv! Είμαι γαϊδούρα; Να κοιμάσαι λιγότεροοοοοοο!

Αν κανείς πάει σπίτι της, μην διανοηθεί να αγγίξει οτιδήποτε στεγάζεται στο χώρο της! Μέγα λάθος! Έχετε δει ηλεκτροφόρα δέσμη φωτός να χτυπάει ποτέ άνθρωπο; ΝΙΚΟΛ! Ενώ από τη μια περιμένει να θαυμάσεις το ωραίο της γούστο, από την άλλη ισχύει το «βλέπετε αλλά μην αγγίζετε!». (Αφού τρελαίνομαι να τις τα πειράζω για να κόβω αντιδράσεις. Όλα τα λεφτά.). Η τσάντα σας δε (αυτό για τα κορίτσια!) δεν πρέπει ποτέ των ποτών να αφεθεί στην τριθέσια πολυθρόνα της! Στις άλλες ναι, αλλά όχι σ’ αυτήν! Γιατί; Δεν έχω την παραμικρή ιδέα! Απλά έτσι πρέπει! Αν δεν θες να δεις το μάτι της να γυαλίζει!


Σινεμά! Είμαστε αυτό που λέμε cinema freaks! Βλέπουμε σαν πρόβατα κάθε παπαριά, που παίζεται στις μεγάλες οθόνες, εκτός και αν είναι περίοδος οικονομικής κρίσης! Τώρα αν τύχει και παίζει καμιά ταινία μυστηρίου, θρίλερ, ψυχολογικού περιεχομένου, πάρτε μαζί σας ωτοασπίδες! Όχι, όχι, δεν φωνάζει από το φόβο της! Απλώς, στα πρώτα 20 λεπτά θα σου πει ποιος είναι ο δολοφόνος και μετά βάλτου ρίγανη! Η αστυνομική δύναμη υπέστη μεγάλο πλήγμα , όταν η Νικόλ αποφάσισε να γίνει κοινωνιολόγος και όχι εγκληματολόγος!

Θέλει κανείς να την κατακτήσει;;;; Πρέπει να δηλώσει φαν της RnB (τι στο διάολο είναι αυτό! Τα αφτιά μου καίνε!). Μάλλον, στην προηγούμενη της ζωή, ήταν dancer και πιο συγκεκριμένα black dancer! Προσέξτε έχει διαφορά! Έχει μανία ο γκόμενος της να δουλεύει 48 ώρες το 24ώρο! Αυτό, κατά τη γνώμη της πάντα δείχνει υπευθυνότητα χαρακτήρα! Αν είστε άνεργος μην μπείτε στο κόπο να συστηθείτε καν! Η δουλεύεις ή εξαφανίζεσαι! Τόσο απλό! Χαρίστε της ένα βιβλίο της Άγκαθα Κρίστη, και τελείωσε! Μπορεί ακόμα να σας κάνει και το τραπέζι, πράγμα σπάνιο (1 φορά το χρόνο και αν μαγειρέψει!), αν και οι μαγειρικές της ικανότητες εκτιμούνται δεόντως! Δεν είναι τυχαίο που είναι ίσως η μεγαλύτερη θαυμάστρια του Μαμαλάκη!

Λέξεις κλειδιά για το γούστο της! Ό,τι σχετίζεται με έθνικ αντικείμενα! Το συνονθύλευμα χρωμάτων μάλλον την εκστασιάζει. Η ζώνη του Λυκόφωτος ένα πράμα!

Άσε που έχει μανία με Dali, Monnet! (Πραγματικά ,όμως, θα κοπώ αυτή τη φορά!). Καλά μιλάμε yiax yiax yiax! Δεν μ’ αρέσουν καθόλου! Άσε που κάθε φορά είμαι υποχρεωμένη να βλέπω τους πίνακες τους στο msn! Η ζωή μου ένα δράμα! Πάλι καλά που υπάρχει o Lautrec και ο Gustav Klimt και μετριάζει κάπως η κατάσταση, στο χάσμα της αισθητικής μας απόλαυσης! Αν και η Νικόλ τείνει να ξεχνά τα ονόματά τους! Από μνήμη σκίζει! Ενδεικτικό παράδειγμα το γραφείο της! Είναι γεμάτο κίτρινες μικρές σημειώσεις: 9.00 να τηλ. του Νίκου, 10.00 να πιω καφέ, 15.00 να σχολάσω!

Λοιπόν, για να τελειώνω! Αν αναζητάς ένα άνθρωπο, απλό, μονότονο, βαρετό, μονόχνωτο stay away from ΝΙκόλ! Why? Cos she is one of the kind! Τι σημαίνει αυτό; I am one of the kind! Hahahahahaha! Why? Δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι! Μωρό μου, Σ’αγαπώ και δεν σ’ αλλάζω ούτε λεπτό! Τα φιλιά μου!

http://www.forensicland.blogspot.com/

Άγιος Βαλεντίνος! Σιγά μην το άφηνα ασχολίαστο!

Με αφορμή την κοινότυπη έκφραση «όλοι οι άντρες είναι γουρούνια», ξεκίνησε η πιο κάτω συζήτηση:


Φ: Τεκμηρίωση άποψης! Γιατί;
Α: Επειδή είναι κωλομένοι! Πραγματικά!
Γ: Συμφωνώ! Είναι πολύ επιφανειακοί, πλησιάζουν μόνο όταν μυριστούν ότι υπάρχει ενδεχόμενο για one night stand! Μετά, πάρα κάτω! Βέβαια, υπάρχουν πολλοί παράγοντες για αυτό! Οι γυναίκες φαίνονται πιο εύκολες! Πιο πρόθυμες! Δίνουν λάθος μηνύματα και αυτό επηρεάζει! Δεν ξέρω ίσως είναι απλά μόνο στη Λευκωσία αυτή η κατάσταση!
Α: Ναι, πιστεύω πως σε άλλες πόλεις είναι διαφορετικά τα πράγματα! Οι άνθρωποι είναι πιο χαλαροί και άνετοι στο παιχνίδι αυτό!!!
Φ: Ίσως κάνουν πιο εύκολα το βήμα, αλλά στην τελική στο πίσω μέρος του μυαλού τους επικρατεί η ίδια αντίληψη! Εσύ, αυτός, ένα κρεβάτι και στιγμές απόλυτου πάθους και αχαλίνωτου σεξ! Έλεος!
Ε: Εγώ πάλι πιστεύω ότι δεν υπάρχει πια ειλικρίνεια! Οι σχέσεις βασίζονται στο ψέμα!
Α: Δεν δημιουργούνται εύκολα πλέον σχέσεις!
Ε: Ίσως, όχι τόσο εύκολα όσο πριν, αλλά υπάρχουν! Τώρα δεν έχουμε τις ίδιες αντιλήψεις, όπως παλιά. Υπάρχει μια αλλαγή στα δεδομένα της κοινωνίας.
Γ: Ποιος θέλει τις αντιλήψεις που επικρατούσαν πιο παλιά: Δεν είναι αυτό το πρόβλημα! Απλώς, τώρα αυτός που κάνει το πρώτο βήμα το κάνει για συμφεροντολογικούς λόγους! Να σε ρίξει στο κρεβάτι!
Α: Το φλερτ υπάρχει, αλλά δεν προχωρεί! Μένει απλά εκεί! Στο φλερτ!
Ε: Εγώ πιστεύω υπάρχουν αρκετοί που θέλουν σχέση… Ειδικά, μετά τα 30, οι πλείστοι ζητούν σοβαρή σχέση!
Φ: Καλά, μόνο οι άντρες άλλαξαν; Οι γυναίκες όχι…;
Ε: Και οι γυναίκες!
Γ: Κοιτάξτε ακούμε τόσα, διαζύγια, χωρισμοί. Οι πλείστοι προτιμούν να απέχουν πια! Το μόνο που θέλουν είναι να περνούν καλά! Εγώ είμαι της άποψης ότι πλέον οι άντρες στην πλειοψηφία τους θέλουν ελεύθερες σχέσεις!
Ε: Άμα κάποιος βρει αυτό που θέλει, πιστεύω μένει στη σχέση, τη στηρίζει… Αν τώρα χωρίσει στην πορεία απλά έτυχε, ανεξαρτήτως κινήτρων!
Γ: Λέτε να είμαστε ψωνάρες;
Α: Ναι, είμαστε και το λέμε!
Φ: Πόσους συμβιβασμούς κάνει μια γυναίκα μέσα στη σχέση; Πρέπει δηλαδή να υποκρινόμαστε για να κρατήσουμε ένα άντρα;
Ε: Και οι δύο πρέπει να συμβιβάζονται!
Φ: Είσαι σίγουρη πως συμβιβάζονται και οι δύο σε ίσους όρους; Δεν το νομίζω!
Ε: Δεν ξέρω, εγώ πιστεύω γίνεται! Εγώ σε μια σχέση άμα έχω πρόβλημα το συζητώ και το λύω! Αν δεν το συζητάει, απλώς φεύγω!
Γ: Ε, τι βωβό κινηματογράφο θα παίζουμε;
Φ: Υπάρχει άραγε λύση στο αιώνιο πρόβλημα των σχέσεων, μεταξύ των δύο φύλων; Η απαισιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο! Hihihi :p
Ε: Δεν υπάρχει πρόβλημα στην πραγματικότητα! Είναι όλα δημιούργημα της φαντασίας μας! Ίσως, υπάρχουν λάθος επιλογές!
Γ: Πού συχνάζουν τότε όλοι αυτοί; Να πάμε καμιά επίσκεψη στις περιοχές τους!
Φ: Εγώ σκέφτομαι αν όλα αυτά τα πιθανά συστατικά που θα αποτελέσουν την ιδανική συνταγή της τέλειας σχέσης, στην τελική μάς ξενερώνουν!
Α: Όχι, τα καλά παιδιά, δεν είναι ξενέρωτα!
Γ: Εμένα δεν με πειράζει αν είναι χαμηλών τόνων!
Φ: Η υπερβολική ρομαντικότητα, σκοτώνει τον έρωτα! Είναι αποδεδειγμένο γεγονός! Χάνεται η αξία της στιγμής που θα είναι πραγματικά ρομαντικός μαζί σου!
Ε: Αν είναι υπερβολικά ευγενικός, π.χ. να μου ανοίγει κάθε φορά την πόρτα, ε, οκ ξενερώνω!
Α: Αν είναι ευγενικός, τρυφερός ναι! Τώρα αν είναι συνεχώς μέσα στο ρομαντισμό με ενοχλεί! Για μένα , η υπερβολική γλύκα και ηρεμία προμηνύει κάτι κακό. Δεν γίνεται ένα ζευγάρι να είναι συνέχεια μέσα στα μέλια, θέλει και τα καβγαδάκια του για να έχουνε μια φυσιολογική σχέση!
Γ: Αν μ’ αρέσει το άτομο, αν με ελκύει δεν έχει σημασία αν είναι ρομαντικός ή όχι! Εγώ κοιτάω αρχικά την εμφάνιση, να με εμπνέει δηλαδή και μετά ψάχνω να δω τι πάστα είναι ο χαρακτήρας του. Κάποιες φορές, ίσως να μην είναι ωραίος ο άλλος, αλλά να έχει αυτό το κάτι!
Ε: Άμα το έκανε ο Μιχάλης, μου άρεσε!
Φ: Ίσως σου άρεσε ακριβώς επειδή δεν το έκανε συχνά; Ίσως επειδή τη φορά που έκανε κάτι ρομαντικό είχε πραγματική αξία η πράξη του;
Ε: Ναι, ίσως το υπερβολικό να χαλάει τη μαγεία!
Α: Οι πολλές γλύκες σε μένα λένε πως κάτι θέλει να καλύψει! Αν υπάρχει αυτή η τελειότητα από την αρχή της σχέσης, σημαίνει πως κάτι πάει λάθος!
Φ: Τι θέλουμε από μια σχέση; Αλήθεια, γνωρίζουμε; Πολύ αμφιβάλλω! Εγώ, πάντως, δεν ξέρω την τύφλα μου!
Α: Να με νοιάζεται, να με αγαπά…. Θέλω ειλικρίνεια. Όσο αφορά την εμφάνιση, προσέχω πάντα τα δόντια, να έχει ωραίο χαμόγελο, να μην φορά άσπρες κάλτσες! Οι φαλακροί, αν τους πάει εννοείται, μ´αρέσουν! Hihihi! Μ’ αρέσουν τα τσαχπίνικα μάτια, να ξέρει να παίζει…
Γ: Θέλω να μου κάνει αυτό το κλικ που λέμε, αρχικά εμφανισιακά! Τον θέλω ψηλό, κομψό! Να μην καπνίζει! Είναι πρόβλημα αυτό για μένα! Τα δόντια και εγώ τα προσέχω! Τον θέλω κανονικό όχι πολύ λεπτό αλλά ούτε και παχουλό. Λατρεύω τα γαλάζια μάτια! Στην Κύπρο, όμως, δεν έχουν πολλοί! Αποτελούν εξαίρεση, είναι πιο σπάνιο! Έτσι δεν κολλώ πλέον σε αυτό! Εννοείται όχι μούσι, όχι μακρύ μαλλί, όχι τρίχες στο σβέρκο! Θέλω να χαμογελά και να μην είναι μουγκός! Να μιλάει, να με κάνει να νιώθω άνετα. Βέβαια, όλα είναι σχετικά. Ίσως πληροί το πακέτο, αλλά βγει μαλάκας! Η κομψότητα ενός άντρα πάντως με εμπνέει ιδιαίτερα! Στη σχέση τώρα αυτό που μετράει είναι η ειλικρίνεια! Σημαντικές για μένα είναι οι φάσεις που περνώ μαζί του, οι μικρές στιγμές. Προτιμώ να μιλούμε στο τηλέφωνο, μισώ τα sms! Δεν θέλω να είμαστε κολλητάρια! Δεν ισχύει για μένα το «μην πας εκεί, μην κάνεις αυτό!». Μ’ αρέσει η ανεξαρτησία μου! Θέλω κάποιες φόρες να παίρνει την πρωτοβουλία για να πληρώνει αυτός το λογαριασμό, όμως, όχι συνέχεια, αλλά τουλάχιστον στα πρώτα ραντεβού! Μισώ την τσιγκουνιά! Μου έτυχε αυτό ξέρετε! Ήταν πολύ ωραίος, πληρούσε όλο το πακέτο, αλλά ξενέρωσα! Ένα μεγάλο Χ! Βγήκαμε πρώτο ραντεβού και πλήρωσα εγώ! Εγώ ήμουν φοιτήτρια στο κάτω κάτω, αυτός δούλευε! Αυτό ήταν! Άσε που έβαλα και κιλά, επειδή δούλευε στα Εverest και πήγαινα εκεί για να τον βλέπω. Μετά από αυτό τελείωσε! Δίαιτα!
E: Εγώ τον θέλω πιο ψηλό μου, όχι πολύ ψηλό! Ένα κεφάλι οκ! Μετά ξενερώνω! Μ’ αρέσει το ωραίο σώμα! Ο στρουμπουλός κώλος η αδυναμία μου! Είναι το πρώτο που βλέπω! Τον προτιμώ μελαχρινό και στο δέρμα και στα μαλλιά! Τώρα αν δεν είναι, δεν θα πω και bliax! Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα πράσινα και όχι στα γαλάζια μάτια! Τα γαλάζια δεν μ’ αρέσουν καθόλου! Ούτε σε μένα αρέσουν οι τρίχες την πλάτη! Αν έχει, όμως, όλα τα υπόλοιπα, πολύ απλά υπάρχει και το leiser! Hihihihi! Α! Προτιμώ τους μεγαλύτερους σε ηλικία, με σφικτό δέρμα! Το καλύτερό μου! Να νιώθω πως είναι άντρας!
Γ: Ναι, όταν σ’ αγγίζει να τον νιώθεις!
Ε: Με τους πιο μικρούς (24-26) δεν το νιώθεις αυτό!
Γ: Να σε κάνει να νιώθεις ανατριχίλα!
Ε: Καταλαβαινόμαστε βλέπω! Βασικά, θέλω να με κάνει να νιώθω γυναίκα!
Γ: Με ποιο τρόπο;
Ε: Με τη συμπεριφορά του! Δεν μιλώ μόνο για το σεξ! Να με σέβεται, να εκτιμά, να μπορεί να θυσιάσει για μένα πράγματα! Π.χ. αν δεν έχει χρόνο να με δει, να βρει έστω 5 λεπτά, για μένα, όπως και εγώ για αυτόν! Δεν μ’ αρέσει να είμαι εκεί μόνο όταν βρίσκει χρόνο, ή δεν έχει κάτι άλλο να κάνει! Θέλω να παίρνει αυτός την πρωτοβουλία πότε θα βγούμε, να το προτείνει αυτός και όχι εγώ!
Γ: Για μένα μετρούν οι μικρές στιγμές, όχι τα μεγάλα πράγματα! Π.χ. ένας περίπατος, ένα ταβερνάκι, ή ακόμα και στο σπίτι να είμαστε…. Αυτό μου φτιάχνει τη διάθεση!
Φ: Εμένα ο άλλος πρέπει να με διεγείρει εγκεφαλικά! Ακούγεται αστείο, αλλά αν δεν νιώθω πως με πιάνει σε ένα δεύτερο επίπεδο, τότε παλιά ξινά σταφύλια! Γουστάρω απίστευτα ο άλλος να με κατακτάει με τις ιδέες του, τις αντιλήψεις του, γενικά με την κοσμοθεωρία του! Ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται κάποιου είδους σύγκρουση! Διότι στην τελική δεν θέλω να συμφωνούμε στα πάντα, απλά να κατανοούμε την άποψη ο ένας του άλλου. Βασικά, η επιτυχία του να ερωτευτώ βασίζεται αποκλειστικά στην ικανότητα του άλλου να με κάνει να τον θαυμάσω! Αν νιώσω θαυμασμό, τελείωσε, είμαι δική του! Και αυτό για μένα είναι όλα τα λεφτά! Ο σεβασμός είναι το άλφα και το ωμέγα! Θέλω να είναι εκεί, τα βράδια που τον χρειάζομαι, και να κρατά απόσταση, όταν θέλω να μείνω μόνη! Εδώ να ξεκαθαρίσω πως πολύ σημαντικό συστατικό είναι να κατανοεί ΚΑΙ τις υπαρξιακές μου ανησυχίες! Δεν είμαι κουλτουριάρα! Και ούτε το παίζω! Καμία σχέση! Μάλλον είμαι ξενέρωτη, αλλά θέλω να το αποδέχεται αυτό, έστω και αν καμιά φορά τον πρίζω με τη μαλακία που με δέρνει! Ζητώ πολλά; Μπααααα! Ζητώ τα πάντα! Hihihihi! Όσο αφορά την εμφάνιση δεν έχω κάποιο πρότυπο στο μυαλό μου! Εννοείται πως πρέπει να εκπληρώσει τις αισθητικές μου αξίες! Να με ελκύσει, να με εμπνεύσει, αλλά δεν υπάρχει συγκεκριμένο profile! Μου έχουν αρέσει πολύ διαφορετικά στυλάκια, so… εδώ μέχρι και η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Τέλος, μισώ τους σεξ addicted! Αν μου περάσει από το μυαλό, έστω και για κλάσματα δευτερολέπτου πως ο άλλος είναι μαζί μου, για να ικανοποιεί τα σεξουαλικά του ένστικτα ξενερώνω απίστευτα! Σας το είπα κατά βάθος, είμαι φεμινίστρια! Το σεξ είναι ένα κομμάτι της σχέσης! Δεν είναι η σχέση!
Α: Ναι, εμείς δεν θα κάναμε σχέση απλά για το σεξ! Σε αυτό οι άντρες είναι πιο ειδικοί!
Ε: Για μένα είναι σημαντικό το σεξ! Αν ένας άντρας δεν ήταν καλός στο σεξ δεν ξέρω αν θα μπορούσα να προχωρήσω! Το μέγεθος έχει σημασία!
Γ: Αν τα βρίσκατε σε όλα τα άλλα;
Ε: Δεν ξέρω για μένα είναι σημαντικός παράγοντας!
Γ: Αν με κάλυπτε σε όλα τα άλλα, ίσως δεν με ενδιέφερε τόσο το σεξ… Θα το λύναμε στην πορεία! Σχέση = συμπαράσταση!
Ε: Αν μπορεί να λυθεί….!!!!
Φ: Χρειάζεται, όμως, χρόνος για να το μάθεις αυτό…. Εσύ μάλλον δεν θα έδινες το χρόνο… το περιθώριο για…. να το λύσεις βρε παιδί μου!
Ε: Το μέγεθος δεν λύεται! Αν λύεται οκ…
Α: Καλά με ποιο μέγεθος δηλαδή ξενερώνεις;
Ε: Δεν ξέρω, αλλά αν είναι μικρή και λεπτή bliax!
Γ: Ε, ναι! Εδώ που το λες έχεις δίκαιο! Σκέφτου ένα άντρακλα, χωρίς προσόντα! Ε, είναι λίγο ξενέρωμα!
Ε: Φυσιολογική, τη θέλουμε! Ούτε λεπτή, ούτε μικρή! Κάπως παχουλή! Heheheh
Γ: Αυτό, όμως, στην πορεία προκύπτει, δεν το ξέρεις μόλις αρχίσεις να βγαίνεις με τον άλλο!
Ε: Εγώ το προσέχω! Υπάρχουν και αυτά που λένε: «Πολύ ψηλός άρα μικρή!»
Α: Και για τα κοντά δάχτυλα λένε, αλλά δεν ισχύει! Για τους ψηλούς εννοείς μικρή σε σχέση με το ύψος τους (εννοείται πως θα ’ναι τρομερή διαφορά)! :p
Ε: Όχι μικρή, μικρή! Hihihi
Γ: Εγώ πάλι αναρωτιέμαι πού βρίσκονται όλοι αυτοί που περιγράψαμε; Πού θα σας βρούμε; Εμείς, εδώ είμαστε!
Φ: Το μεγάλο ερώτημα που δημιουργείται, «εμείς, τι είμαστε διατεθειμένες να προσφέρουμε»;
Γ: Κοίτα, εγώ είμαι άνθρωπος που δεν εκφράζεται εύκολα! Μόλις τον δω, πρέπει να μου δώσει τα κατάλληλα σήματα! Πρέπει να το νιώσω και από τον άλλο! Να μου δώσει σημασία! Να νιώσω πως του αρέσω! Μετά ξετυλίγομαι! Ακόμα και σε φιλικό περιβάλλον αυτό μου συμβαίνει! Ίσως να έκανα το πρώτο βήμα, αν μου άρεσε πάρα πολύ αλλά αν δεν υπήρχε ανταπόκριση θα κλεινόμουν και πάλι στο καβούκι μου! Κακώς, αλλά! Το λέει και το ζώδιο μου! Heheheh! Μετά σιγά σιγά μόλις το χωνέψω, δίνω τα πάντα! Βλέπει μια άλλη πλευρά μου!
Ε: Εγώ πάλι τον διεκδικώ, στο σημείο βέβαια που μου το επιτρέπει!
Α: Και εγώ τα πάντα! Αν μου έδινε τα βασικά από όσα θα ήθελα…. Αν και χωρίς αυτά και πάλι θα τα πρόσφερα , μέχρι που θα έφτανα στα άκρα μου και θα έλεγα δεν πάει άλλο, και όταν το πω αυτό, τίποτα μα τίποτα δεν με σταματά!!!
Φ: Καλά, πώς ορίζετε «τα πάντα»;
Α: Φροντίδα, αγάπη, συντροφιά, ελευθερία! Οκ χρήματα δε μπορώ! Hihihi! Να νιώθει σιγουριά μαζί μου! Δεν κολώνω με τίποτα! Αν τον αγαπήσω, τον αγαπώ! Δεν θα κορόιδευα κανένα! Αν δεν ένιωθα κάτι, δεν θα έκανα κάτι εξαρχής! Ό,τι νιώθω, το δείχνω! Δίνω πολλές ευκαιρίες! Μπορεί να μην έλεγα πως με πείραξε κάτι, έστω και αν είναι κάτι σοβαρό! Θα έδινα δεύτερη ευκαιρία, χωρίς να αναφέρω κάτι, αν πίστευα πως το αξίζει, πως τη δικαιούται! Α! Μ’ αρέσει και το τραγούδι «Snow Patrol Chasing Cars»: « If I lie here, If I just lie here, Would you lie with me and just forget the world?»! Άσχετο!
Φ: Εγώ, δεν ξέρω τι θα πρόσφερα! Ο κάθε άντρας μου βγάζει κάτι διαφορετικό! Θα ήμουν εκεί, νομίζω είναι πολύ σημαντικό! Θα σκεφτόμουν πιο πολύ το εμείς παρά το εγώ! Και πιστέψτε με αυτό για μένα είναι πολύ δύσκολο! Hehehe! Ο εγωισμός σε όλα του το μεγαλείο! Οκ, υπερβάλλω! Δεν είμαι τόσο χάλια! Λοιπόν, τελικά συμπεράσματα νεαρές, διότι νομίζω το παραχέσαμε!
Α: Δεν είναι απλά η χημεία του να ταιριάξεις με κάποιο! Θες και τα κότσια, το θάρρος να προχωρήσεις! Δεν το έχουν οι άντρες, τους κόψαμε τον αέρα! Πήραμε περισσότερες πρωτοβουλίες από ό,τι έπρεπε! Άλλαξαν οι ρόλοι! Δεν φταίνε 100% οι άντρες για την αλλαγή στη συμπεριφορά τους! Φταίμε και εμείς, ως γυναίκες! Αυτά!
Γ: Λοιπόν, κορίτσια από ό,τι έχω καταλάβει πρέπει να υπάρξει και το σωστό timing για να γνωρίσουμε τον άντρα της ζωής μας. Ας ελπίσουμε ότι υπάρχει κάποιος και για μας, έτσι όπως τον ψάχνουμε. Good luck!!!!!!
Ε: Το πρόσωπο που θέλει η κάθε γυναίκα, υπάρχει! Δεν βρέθηκαν απλά οι κατάλληλες συνθήκες για μερικές! Υπάρχει και θα έρθει! Πρέπει να κάνουμε και εμείς το βήμα…. Ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα!
Φ: Ηahahah! Έλα όμως, που δεν υπάρχει! Και αυτό νεαρή, δεν είναι δείγμα απαισιοδοξίας, ούτε μοιρολατρίας! Είναι πολύ απλά στείρος ρεαλισμός! Διότι, δυστυχώς και ο ιδανικός να υπάρχει, που να εκπληρώνει όλα όσα ζητώ, υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα! ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΑΝΤΕΞΕΙ! Τουλάχιστον για πολύ καιρό! Mouahahaha! Υγεία! So τι μου μένει; Να συμβιβαστώ και να φορέσω τη μάσκα της super μπίμπο, μες την τρελή χαρά, περιμένοντας να ξεχάσω τι ήμουν και να δεχτώ αυτή που θα είμαι! Τι θα είμαι; Ένα χαζοχαρούμενο, έτοιμο να θυσιάσει τις δικές της ανάγκες, για τις επιθυμίες του macho man (wrong spelling?)! Βασικά, το απόλυτο χάος! Τα φιλιά μου!

HAPPY VALENTINE´ S DAY ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΜΑΣ!!!!

P.s 1. Έχω πάρει την άδεια των κοριτσιών για να βάλω το διάλογο στο blog μου!
Τα αρχικά Φ αναφέρονται σε μένα! Τα υπόλοιπα…. έχουν παραποιηθεί γιατί έτσι το ήθελαν τα κορίτσια!

P.s 2. Το διάλογο αυτό είχε ως αφορμή ένας άλλος διάλογος στο blog του foundito έτσι θα μπορούσαμε να πούμε πως ο συγκεκριμένος διάλογος είναι ΑΝΤΙ-ΔΙΑΛΟΓΟΣ!

P. s. 3 Enjoy the day!

Περιμένοντας τον οδηγό

Εγώ πάλι φαντάζομαι ένα σπιτάκι, σε μια παραλία, ένα κίτρινο ποδήλατο για να πηγαίνω στην πόλη, ένα τζάκι, ένα καλό βιβλίο και ένα φλιτζάνι με ζεστή σοκολάτα.... Η ουτοπία σε όλο της το μεγαλείο! Και μετά η φρικτή πραματικότητα, που σου κατατρώει τα σωθικά, με μια ελπίδα που ζει κάπου εκεί μέσα στα βάθη της ψυχής ότι πάντα θα υπάρχει ο ουρανός.... και πάντα θα τον κοιτάς και θα ονειρεύεσαι... Ναι, φοβάμαι και έχω μάθει να ζω με το φόβο, το φόβο της αμφιβολίας, του παραλογισμού, της συνήθειας, της αμάθειας, της ανυπαρξίας και της σχετικότητας... Υπάρχει άραγε φως στην άκρη του τούνελ; Και εδώ, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους, παλιά ξινά σταφύλια και εγώ εδώ να περιμένω... Βασικά, καλησπέρα σας! Ξυπνάτε!

Ρε εσείς δεν ξέρω αν φταίνε τα άστρα, οι συγκυρίες, η ζωή, το σύμπαν, κάποια ανώτερη δύναμη ή εγώ, αλλά αυτές τις μέρες βαριέμαι αφόρητα! Μην σας πω μέχρι δακρύων! Δεν έχω όρεξη για τίποτα απολύτως! Μένω σπίτι βαριέμαι, βγαίνω βαριέμαι, πάω δουλειά θέλω να κοπώ, έρχεται το weekend περνά πολύ γρήγορα… Ουφ! Και αυτά έχει η ζωή!

Τα ερωτικά μου ένστικτα έχουν πιάσει πάτο, και εγώ εδώ να μην νιώθω τίποτα! Τελικά, το απόλυτο κενό! Οκ το ξέρω είναι μια φάση, θα περάσει και εγώ ξανά όπως άλλες τόσες φορές, θα γελώ σαν το χαζό σε ανούσιες συζητήσεις, που όμως τη δεδομένη στιγμή θα τις βρίσκω άκρως ενδιαφέρουσες, για να μην πω ευχάριστες! Η ζωή πάντα συνεχίζεται! Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και τα χρόνια περνούν, ελπίζοντας ο χρόνος στην τελική του ευθεία να αφήσει κάποια ίχνη, κάποια εμφανή σημάδια, που να υποδηλώνουν ποιος είσαι και τι έχεις επιτύχει μέχρι τότε! Αμέ, δεν σφάξανε! Όνειρα θερινής νυχτός και χειμωνιάτικων απογευμάτων!

Ακούω roxette και actually το απολαμβάνω! Η ζωή μου μια πλάνη, μέσα σε πέπλο αμηχανίας και προσδοκιών! Τελικά, ας μην το συζητήσουμε! Δεν μας παίρνει να χάσουμε και τη λιγοστή αξιοπρέπεια που μας έχει απομείνει! Για άλλη μια φορά θα υποκριθούμε πως όλα είναι εντάξει και θα φορέσουμε τη μάσκα της υποκρισίας, ώστε να μην διαφέρουμε από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο, που θα μας βγάλει νοκ άουτ με την παραμικρή ευκαιρία!

Τα χαιρετίσματά μου στην εξουσία!

Διάφορα ευτράπελα!

Όπως κάποιοι γνωρίζετε δουλεύω στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου. Βεβαίως-βεβαίως δεν είμαι στην κεντρική βιβλιοθήκη, αλλά σε κάποιο παράρτημα! Anyway, όπως και να έχει σήμερα είχαμε παραλαβή κιβωτίων (με βιβλία εννοείται) από τον πατέρα κάποιου Γάλλου καθηγητή. Απευθείας από τη Γαλλία ένα πράμα! Λοιπόν, ήρθαν που λέτε διάφοροι από τις τεχνικές υπηρεσίες για να βοηθήσουν στο ξεφόρτωμα! Καλά μιλάμε, μάλλον, κάποιοι ή κάποιος ξέχασαν να μας ενημερώσουν ότι μέσα στο κοντέινερ υπήρχαν και τα περιουσιακά έπιπλα του αποθανόντος! Ο πατέρας του καθηγητή του έστειλε και ένα σωρό έπιπλα (αντίκες καλύτερα) ως κληρονομιά! Παιδιά, ειλικρινά χωρίς ίχνος υπερβολής, μέσα στα υπάρχοντα υπήρχε ολόκληρη τραπεζαρία, κονσόλες, τραπεζάκια και άλλα πολύτιμης αξίας αντικείμενα! Κάποια από αυτά ομολογώ ότι ήταν πανέμορφα!

Το ερώτημα τώρα που δημιουργείται στο μυαλουδάκι μου (διότι ναι πάντα κάποιο ερώτημα γεννιέται) είναι αν τα κόμιστρα για όλα αυτά τα έπιπλα τα επωμίστηκε το τμήμα Γαλλικών Σπουδών και δη το Πανεπιστήμιο Κύπρου, εφόσον αυτό ανέλαβε τα έξοδα της μεταφοράς! Έλεος! Αν δηλαδή για 100 κιβώτια πληρώσαμε και όλα όσα περιλάμβανε το πακέτο, τότε τι να πω; Είμαστε πραγματικά όχι μόνο ηλίθιοι, αλλά το λιγότερο πανηλίθιοι! Πάντως, είμαι περίεργη τα μάλα! Θα δείξει η νεκροψία! Και εμείς απλώς θα αναμένουμε στο ακουστικό μας για τη συνέχεια!

Το δεύτερο συγκλονιστικό που έγινε σήμερα είναι ότι η φίλη μου η Μαργαρίτα ήθελε να βρει name για το σουβλατζίδικο που θα ανοίξουν κάτι φιλαράκια της! Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι θέλουν το όνομα του καταστήματος να είναι στα λατινικά! Δεν ξέρω, της το είπα και της ίδιας, αλλά γαμώτο είναι σουβλατζίδικο! Γιατί τόση σκέψη; Συνήθως είναι Σαββής Kebab, Σουβλάκια του Κόκου, Τα μυρωδάτα, Γιωρκάτζης Σουβλάκια, τέλος πάντων τέτοιου είδους ονόματα! Τώρα το λατινικό που κολλά με τα σουβλάκια, μόνο οι ίδιοι το γνωρίζουν! Τουλάχιστον, γέλασα ψάχνοντας στο ίντερνετ διάφορα πιθανά ονόματα! Τώρα πόσο σχετικά θα μπορούσαν να είναι με τα σουβλάκια δεν γνωρίζω (ναι ναι όσο περίεργο και αν ακούγεται υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζω! Mouahahahah!)! Παρόλα αυτά, εμείς τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο καινούριο ξεκίνημα, ελπίζοντας óτι όλα θα τους πάνε κατ’ ευχήν!

Αυτά! Until next time…
Τα φιλιά μου!

Θα παρκάρει, δεν θα παρκάρει; Ιδού η απορία!

Βρέχει, είμαι δουλειά, έχω να κάνω ένα σωρό πράγματα αλλά με έπιασε μια απίστευτη βαρεμάρα! Κοιτάω έξω και τι βλέπω; Ένα φορτηγό τύπου τρέιλερ με δύο κοντέινερ να προσπαθεί να μπει μέσα στο στενό προαύλιο της βιβλιοθήκης για να παρκάρει! Ε, λοιπόν, ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία! Καλά μιλάμε νόμιζα θα φάει όλους τους τοίχους! Βέβαια, για να μην είμαστε άδικοι δεν έφταιγε και ο άνθρωπος! Η λωρίδα που έπρεπε να παρκάρει ήταν πάρα πολύ στενή! Σε κάποια φάση ο τροχός δεν χωρούσε να περάσει και χτυπούσε στο χαμηλού ύψους τοίχωμα που υπήρχε στην είσοδο! Λέω δεν μπορεί θα το φάει! Και όμως κυρίες και κύριοι τα κατάφερε! Πάρκαρε με μεγάλη επιτυχία δεδομένου του γεγονότος ότι κάποιες προσπάθειες υπήρξαν! Αρκετές θα έλεγα!

Τελικά, οι οδηγοί τέτοιων οχημάτων πρέπει να είναι καλοί στα μαθηματικά! Διότι περί αυτού πρόκειται! Να μπορείς να υπολογίσεις με μαθηματική ακρίβεια πώς θα στρίψεις ώστε να παρκάρεις χωρίς να πάρεις μαζί σου ό,τι υπάρχει στο διάβα σου!

Σήμερα πάω δουλειά μετά από μία βδομάδα αποχή! Μόνο που το σκέφτομαι βαριέμαι! Εφημερίδα here I come! Ας ελπίσουμε πως όλα θα πάνε καλά και εγώ δεν θα κάνω σχετικά μεγάλα λάθη!

Εγώ και ο εαυτός μου σας αφήνουμε τώρα μπας και δουλέψουμε και λιγάκι! Να δικαιολογούμε κάπως τα προς το ζην όχι τίποτα άλλο!

Τα φιλιά μου!

Foundito!

my friend Panagiotis has his own blog!

check this out:

http://foundito.blogspot.com/

to screen pou dialekses itan to proigoumeno to diko mou!

hehehhe

ps. apla akousa liga parapona pws kouraze to mati oli ayti i mayri kataxnia pou epikratouse!

welcome on board and enjoy mister! tha ta leme k apo edw!

www.kleinmein.com

ΑΡΑΓΕ....

Έχει καιρό να γράψω αλλά οκ είχα και ένα διάφραγμα να κάνω έτσι δικαιολογούμαι κάπως. Καλά μιλάμε έχω ξεχάσει τι γεύση έχουν τα φαγητά! Μόνο κρύα και μαλακά! Έλεοςςςςςςςςςςς! Θα επιβιώσω όμως. Ελπίζω, νομίζω, εύχομαι! Σήμερα θα πάω στο γιατρό να δούμε αν πέτυχε η φάση! Το καλό που του θέλω για να πω και εγώ το φτωχό πως το πρήξιμο και οι μαυράδες σε όλο το πρόσωπο άξιζαν τον κόπο. Η συνέχεια επί της οθόνης σας.

Να σας πω επίσης πως οι οπαδοί της ΑΕΛ προσπαθούν να ανεγείρουν ένα γήπεδο για την ομάδα. Όχι δεν είμαι από Λεμεσό, αλλά θέλω να δηλώσω την αμέριστη συμπαράσταση μου στον Έκτορα για την προσπάθεια που κάνει! Μωρό μου, είμαι μαζί σου!

Ρε εσείς είμαι πολύ μπερδεμένη για ένα θέμα, αλλά δεν θα το αναφέρω. Θα το πάρω χαλαρά και όπου βγει. Ουφ!

Ακούει κανείς System of a Down ή είμαι η μόνη; Εγώ και καμιά δεκαριά έφηβοι, επαναστάτες χωρίς αιτία!

Θέλω διακοπές! Πραγματικά όμως! Περιμένω το Μάρτη για να πάω Αθήνα να δω κάτι φιλαράκια! Άτε να δούμε.

Ποιος θα μου δώσει το τέλος της ιστορίας:

«Κοιτούσε την μπάλα προσπαθώντας να αποφασίσει αν θα έβγαινε έξω να παίξει. Την κρατούσε στα χέρια στριφογυρίζοντας την πέρα δώθε. Οι ακτίνες του ήλιου που κατάφερναν να ξεγλιστρήσουν μέσα από τη χαραμάδα που υπήρχε ανάμεσα στις δύο κουρτίνες έκαναν τα χρώματα της μπάλας να ιριδίζουν μαγευτικά….»

Πραγματικά δεν έχω την όρεξη να συνεχίσω την ιστορία…
Περιμένω ιδέες….

Κάπου εδώ σας αφήνω….

Τα φιλιά μου
χχχχχχ